ایران و هند اخیراً به طور آزمایشی اولین حمل و نقل چندوجهی کاملاً دیجیتالی با سیستم تیر TIR (سیستم ترانزیت گمرکی بین‌المللی) را برای پیشبرد تجارت از طریق کریدور حمل‌ونقل بین‌المللی شمال-جنوب (INSTC) بین هند و روسیه با موفقیت انجام دادند.
به گزارش گرداب به نقل از اکونومیک تایمز، ایران و هند اخیراً به طور آزمایشی اولین حمل و نقل چندوجهی کاملاً دیجیتالی با سیستم تیر TIR (سیستم ترانزیت گمرکی بین‌المللی) را برای پیشبرد تجارت از طریق کریدور حمل‌ونقل بین‌المللی شمال-جنوب (INSTC) بین هند و روسیه با موفقیت انجام دادند.
بر اساس گزارش اکونومیک تایمز، این محموله کانتینری با استفاده از این سیستم دیجیتالی کمتر از یک روز پس از ورود به بندر عباس ایران از گمرک ترخیص شد که در غیر این صورت تا پنج روز به طول می‌انجامید. این پروژه با حمایت مقامات گمرک هند و ایران انجام شده است.
تیر تنها سیستم حمل و نقل جهانی است و این امکان را فراهم می‌کند تا کالا‌ها از کشور مبدا، و عبور از کشور‌های ترانزیتی، به کشور مقصد در محفظه‌های بار مهر و موم شده که توسط گمرک از طریق یک سیستم چندجانبه و متقابل به رسمیت شناخته شده کنترل می‌شود، حمل شود.
این ساده‌ترین و مطمئن‌ترین راه برای جابه‌جایی کالا از مرز‌های بین‌المللی متعدد است که در زمان و هزینه برای اپراتور‌های حمل‌ونقل و مقامات گمرکی صرفه‌جویی می‌کند.
به گفته یک مقام مسئول، این پروژه آزمایشی کارایی سیستم حمل و نقل کاملاً چندوجهی تیر را نشان می‌دهد.
وی گفت: ضمانت نامه الکترونیکی به جای (سند) کارنه تیر صادر شد و کلیه پیام‌ها مانند پیش اظهارنامه به صورت الکترونیکی پیشاپیش با عوامل دولتی و خصوصی ذیربط از جمله گمرک مبادله شد که این اقدام تشریفات گمرکی و بندری را تسریع کرد.
بنا بر این گزارش، در بحبوحه تحریم‌های غرب علیه مسکو پس از حمله روسیه به اوکراین، کریدور حمل‌ونقل بین‌المللی شمال-جنوب حجم بیشتری از تجارت بین هند و روسیه را از طریق ایران تسهیل می‌کند.
این کوریدور که شامل شبکه‌ای از بزرگراه‌ها، مسیر‌های دریایی و ریلی به طول ۷۲۰۰ کیلومتر می‌شود، کوتاه‌ترین مسیر ارتباطی بین روسیه و هند را ارائه می‌کند.
کارشناسان تأکید می‌کنند که این اقدامات همچنین هزینه حمل و نقل بین دو کشور را تا حدود ۳۰ درصد کاهش می‌دهد.
در حال حاضر بیشتر کالا‌هایی که از طریق ایران در این مسیر حمل می‌شود، محموله بین روسیه و هند است. خطوط کشتیرانی ایران در اوایل ماه آوریل کارگروه عملیاتی توسعه حمل و نقل در امتداد کوریدور شمال-جنوب را تشکیل داده بودند.
این کوریدور اقیانوس هند را به دریای خزر از طریق خلیج فارس به روسیه و شمال اروپا متصل می‌کند و کوتاه‌ترین مسیر ارتباطی را بین آن‌ها ارائه می‌دهد.
بنای کریدور حمل و نقل شمال به جنوب در ۱۲ سپتامبر ۲۰۰۰ بر اساس توافقنامه بین دولتی که بین روسیه، ایران و هند امضا شد، گذاشته شد.
آذربایجان در سال ۲۰۰۵ به این قرارداد ملحق شد. این توافقنامه توسط ۱۳ کشور (آذربایجان، بلاروس، بلغارستان، ارمنستان، هند، ایران، قزاقستان، قرقیزستان، عمان، روسیه، تاجیکستان، ترکیه و اوکراین) به تصویب رسید.
