لایه اول و دوم بلاکچین چیست و چقدر اهمیت دارد؟

به گزارش گروه ترجمه گرداب، پروژه‌های لایه دوم، مانند Polygon، در بالای لایه اول موجود قرار می‌گیرند تا مقیاس بندی را ارائه دهند. رشد این پروژه‌ها در درجه اول از برنامه‌های ساخته شده بر روی این پروتکل‌ها حاصل می‌شود.

معیار‌های کلیدی در این زمینه چنین هستند:
تعداد برنامه‌نویس‌ها و برنامه‌ها: با توجه به اینکه پروژه‌های لایه اول و لایه دوم منبع باز هستند، هر کسی می‌تواند روی آن‌ها کار کند و با آن‌ها یکپارچه شود. تعداد توسعه دهندگان و تعداد برنامه‌های ساخته شده بر روی یک پروتکل مشخص، شاید مهم‌ترین معیار رشد برای پروژه‌های لایه اول و لایه دوم باشد.

یک راه خوب برای تعیین کمیت تعداد توسعه دهندگانی که در یک پروژه مشارکت می‌کنند، بررسی تعداد کاربران فعال در محیط‌های توسعه دهنده و کتابخانه‌هایی مانند Github است.

هرچه برنامه‌های اسپین‌آف هم از سوی کاربران و هم از سرمایه‌گذاران جذابیت بیشتری کسب کنند، رشد بیشتری برای پروژه پایه وجود خواهد داشت.

به عنوان مثال، بلاک‌چین Flow از داشتن ۵۰ برنامه در شبکه خود در دسامبر ۲۰۲۰ به ۶۵۰ برنامه در پایان سال ۲۰۲۱ رسید. پروژه‌های ایجاد شده بر روی Flow در سال گذشته بیش از ۷۰۰ میلیون دلار سرمایه جذب کرد و به رشد تراکنش و پذیرش کاربران از بلاک‌چین Flow کمک کرد.

تعداد کیف پول‌های فعال: اکثر پروژه‌های لایه اول و دوم کیف پول‌های رمزنگاری مخصوص به خود را دارند که به کاربران امکان خرید، فروش، نگهداری سهام و تعامل با برنامه‌های غیرمتمرکز (dapp) را می‌دهند که بر روی زیرساخت آن‌ها ساخته شده‌اند.

همانطور که در DeFi وجود داشت، تعداد کیف پول‌های فعال روزانه (DAW) و کیف پول‌های فعال ماهانه (MAW) یک معیار رشد کلیدی است. همچنین کیف پول‌های شخص ثالث مانند Metamask (Ethereum)، Blocto (Flow) و Phantom (Solana) اغلب به مراکز اصلی دارایی‌های کاربران از داخل اکوسیستم پروتکل تبدیل می‌شوند.

تعداد کل و اندازه تراکنش‌ها: تعداد تراکنشها، تعداد تراکنش‌های بزرگ (بیش از ۱۰۰۰۰۰ دلار) و حجم تراکنش در یک پروتکل معین، معیار خوبی برای استفاده شبکه به عنوان وسیله مبادله است (البته این لزوماً پایان کار و هدف نهایی بسیاری از پروژه‌ها نیست). علاوه بر این، سهم دلار از کل حجم معاملات را نیز می‌توان برای اندازه گیری سهم از بازار در مقابل رقبا استفاده کرد.

منبع: decrypt