انتقال گسترده بلاک‌چین اتریوم، یعنی ادغام، بالاخره اتفاق افتاد و پس از سال‌ها توسعه و تأخیر، ماشین‌های دیجیتالی دومین ارز دیجیتال بزرگ جهان بر اساس ارزش بازاری را به یک سیستم بسیار کارآمدتر منتقل کرد.
به گزارش گرداب، تعویض بلاک‌چینی که از سازوکار اجماع اثبات کار استفاده می‌کند، با روش دیگری به نام اجماع اثبات سهام، کار کوچکی نبود. جاستین دریک (Justin Drake)، محقق بنیاد غیرانتفاعی اتریوم، برای توضیح این مسئله از استعاره ساده‌ای استفاده کرد و گفت اجرای ادغام مانند تغییر موتور خودرویی در حال حرکت است.
با این حال، سود و کارایی که اتریوم از این فرایند به دست می‌آورد، به‌شدت قابل‌توجه است و مصرف انرژی آن باید ۹۹.۹ درصد کاهش یابد. بر اساس مثال مشهوری که فعالان ارز‌های دیجیتال از آن استفاده می‌کنند، این کاهش مصرف انرژی مثل این است که کشور فنلاند ناگهان شبکه برق خود را قطع کند.
علی یحیی (Ali Yahya)، یکی از هم‌بنیان‌گذاران شرکت اندریسن هوروویتز (Andreessen Horowitz)، باور دارد که ادغام به دلیل پیچیدگی، جامعه‌محوری و توانایی آن در تبدیل اتریوم به یک بلاک‌چین بسیار کارآمدتر، یکی از مهم‌ترین لحظات تاریخ فناوری منبع‌باز است.
برای درک اهمیت این امر، شایان ذکر است که ارتقاء اتریوم بدون خاموش کردن عملیات آن و درست زمانی که در حال اجرا بود، انجام شد.
با این حال، برخی از سرمایه‌گذاران اتریوم هنوز با اجماع اثبات کار خداحافظی نکرده‌اند. بسیاری از استخراج‌کنندگان این ارز دیجیتال، به اتریوم کلاسیک روی آورده‌اند که تنها ۶ سال از ایجاد آن می‌گذرد.
طبق داده‌های موجود، هش ریت این ارز دیجیتال تنها طی یک روز بعد از اجرای ادغام، حدود ۲۸۰ درصد افزایش یافت. در صنعت ارز‌های دیجیتال، از هش ریت برای محاسبه کل توان مصرفی استخراج یک ارز دیجیتال استفاده می‌شود.
طبق داده‌های مذکور، هش ریت اتریوم کلاسیک در این روز از ۶۴ تراهش بر ثانیه به ۱۸۳ تراهش بر ثانیه افزایش یافت و ثابت کرد که بسیاری از استخراج‌کنندگان اتریوم، به اتریوم کلاسیک نقل‌مکان کرده‌اند.
یکی از دلایل اصلی این امر، این است که سخت‌افزار‌های مربوط به استخراج اتریوم همچنان با تراشه‌های استخراج اتریوم کلاسیک سازگار است.
حتی ویتالیک بوترین (Vitalik Buterin)، بنیان‌گذار مشهور اتریوم، نیز به استخراج‌کنندگان بیکارشده این ارز دیجیتال توصیه کرد برای ادامه کار خود به اتریوم کلاسیک روی بیاورند.
با وجود این، تمام ارز‌های دیجیتال جایگزین اتریوم برای استخراج‌کنندگان، به‌اندازه اتریوم کلاسیک خوش‌اقبال نبودند. برای مثال می‌توان به توکن مبتنی بر اثبات کار اتریوم (ETHPoW) اشاره کرد که شبکه اصلی مربوط به آن در همان روز پنجشنبه راه‌اندازی گردید، اما تنها در عرض چند دقیقه، سرور‌های وب‌سایت آن به دلیل افزایش ناگهانی فعالیت کاربران خاموش شد.
همین مسئله باعث شد تا توکن بومی این بلاک‌چین در مدت کوتاهی از اوج ۶۰ دلار ابتدا به ۳۰ دلار و سپس تا محدوده ۸ دلار کاهش یابد.
در این میان، میانگین متحرک هفت‌روزه حجم معاملات بازار ارز‌های دیجیتال هم از ۱۸.۱ میلیارد دلار به ۲۸.۶ میلیارد دلار افزایش یافت و بسیاری باور داشتند که این اتفاق تحت‌تأثیر ادغام رخ داده است.
با این حال، خود اتریوم نتوانست از این اتفاق سود چندانی ببرد و قیمت آن علی‌رغم تکمیل موفقیت‌آمیز ادغام هنوز هیچ روند مثبت و قابل‌توجهی از خود نشان نداده است.
تا روز یکشنبه، قیمت این ارز دیجیتال کم‌تر از ۲ درصد کاهش یافت و نسبت به هفته قبل هم حدود ۱۷ درصد از ارزش خود را از دست داد.
در هر حال، توسعه اتریوم هنوز به پایان نرسیده است. ادغام تنها یکی از پنج مرحله‌ای است که توسعه‌دهندگان این ارز دیجیتال در نظر دارند برای بهبود کارایی و مقیاس‌پذیری آن اجرا کنند. تأثیر مهم و کلیدی ادغام همان کاهش ۹۹ درصدی مصرف انرژی این بلاک‌چین است که بنا بر تخمین‌های موجود، مصرف برق جهانی را تا ۰.۲ درصد کاهش خواهد داد.
دومین مرحله پیش روی اتریوم سرج (Surge) نام دارد و قرار است در سال ۲۰۲۳ شاردینگ این شبکه را پیاده‌سازی کند. این مرحله گام بسیار مهمی برای افزایش مقیاس‌پذیری و ذخیره‌سازی بلاک‌چین اتریوم محسوب می‌شود.
بنیاد اتریوم، شاردینگ مذکور را به‌عنوان فرایند جداسازی یک پایگاه داده برای گسترش حجم کاری این شبکه توصیف کرده است.
هدف از اجرای این مرحله، کاهش تراکم شبکه اتریوم و افزایش سرعت تراکنش‌های مربوط به آن است. این روش غیرمتمرکز برای بزرگ‌تر کردن پایگاه داده در نظر گرفته شده است تا نیاز اعتباردهنده‌ها برای ذخیره تمام داده‌های شبکه (که به سخت‌افزار قدرتمندی نیاز دارد) را کاهش دهد.
علاوه بر این، پس از مرحله مذکور کاربران معمولی هم می‌توانند یک گره اتریوم را روی دستگاه‌های شخصی مانند رایانه‌های شخصی و دستگاه‌های تلفن همراه اجرا کنند و با غیرمتمرکزسازی بیشتر، شبکه را قوی‌تر نمایند.
مراحل بعدی نیز ورج (Verge)، پرج (Purge) و اسپلرج (Splurge) نام دارند که قرار است در سال‌های آینده اجرا شوند. ورج به‌عنوان سومین مرحله از مسیر اتریوم در سال‌های آینده توسط بوترین ترسیم شده است و چندان فنی نیست. این مرحله شامل معرفی درختان ورکل می‌شود که ذخیره‌سازی داده‌ها و اندازه گره‌ها را بهینه می‌کند.
طبق گفته‌های بوترین، عملکرد درختان ورکل شبیه به درختان مرکل است. این ساختار قرار است کل تراکنش‌ها را در یک بلوک جمع کند و برای کاربری که به دنبال تأیید صحت آن است، اثبات کل مجموعه داده‌ها را ارائه دهد.
پرج نیز داده‌های مازاد را حذف می‌کند تا تراکم شبکه را کاهش دهد و شبکه را از داده‌های اضافی پاک‌سازی نماید. این امر اساساً میزان داده‌های موردنیاز برای ذخیره‌سازی توسط اعتبارسنجی را کاهش می‌دهد و طبق گفته‌های بوترین باعث می‌شود تا بلاک‌چین اتریوم بتواند حدود ۱۰۰۰۰۰ تراکنش در ثانیه را پردازش کند.
بی‌تردید توسعه‌دهندگان اتریوم برنامه‌های بسیار خوبی برای این ارز دیجیتال در نظر گفته‌اند و تنها آینده می‌تواند سرنوشت آن را مشخص کند.
