Gerdab.IR | گرداب

وبلاگ توشه‌ای برای...؛

ميلاد نور در ماه نوراني

تاریخ انتشار : ۲۵ مرداد ۱۳۹۰

امام حسن عليه السلام تمام اموالش را حتي کفش و لباس و دينارهايش را سه بار با خدا تقسيم کرد...

گرداب- شهر مدينه در نيمه ماه مبارك رمضان سال سوم هجري به نور ميلاد امام حسن مجتبي نوراني شد. در مراسم با شكوه نامگذاري اسم او را جبرئيل از جانب خداوند متعال براي حضرت محمد صلي الله عليه وآله آورد. حضرت ختمي مرتبت او و برادرش حسين را دو امامي از امتش دانست خواه قيام كنند و خواه صلح، تا زودتر جلوي زياد گويي دشمنان را گرفته باشند.

شمايل حضرت مانند اسمش زيبا بود، رنگش سفيد آميخته با سرخي بود، چشمانش درشت و سياه بود، گونه هايي لطيف و روشن داشت و موهاي صورتش فراوان و پر پشت و موقر بود.

گردني همچون سبوي نقره سپيد و صاف داشت، شانه هايش پهن و استخوان بنديهايش قوي و تنومند بود، بالايي موزون و ميانه داشت؛ نه بلند و نه کوتاه بود گيسوهايش مشکي و مجعد بود. همه مي گفتند که حسن بن علي در شمايل شبيه ترين مردم به رسول الله بود.
 

مسير مدينه تا مكه ديگر عطر دلپذير پاهاي مبارك امام حسن عليه السلام را به خوبي مي شناخت چون 25 بار با آنها پياده به سمت خانه دوست رفته بودند و همه اين مسيرطولاني، عطر وجود نازنين او را از مي شناختند.

او را كريم اهل بيت مي خوانند چون كه امام صادق عليه السلام درباره ايشان فرمود: «امام حسن عليه السلام تمام اموالش را حتي کفش و لباس و دينارهايش را سه بار با خدا تقسيم کرد.(1)

دوستي اين دو برادر مورد سفارش حضرت محمد صلي الله عليه وآله بود :«هرکس دوست بدارد مرا يا اين دو را و يا پدر آنان، علي بن ابي‏طالب را پس در بهشت، همراه من خواهد بود.» آري! بهاي دوست داشتن محمد و اهل بيت او صلوات الله عليهم چيزي جز بهشت برين نيست.

گوش جان خود را به موعظه اي از آن حضرت مي سپاريم تا تذكري باشد براي همه ما كه نيازمند تذكريم:

اي فرزند آدم!
از محرمات الهي چشم‌پوشي و خويشتنداري کن که در اين صورت "عابد" هستي.

و به آنچه خدا قسمت کرده راضي باش که "غني" هستي.

و مجاورت خود را با کسي که با تو مجاور است نيکو گردان که "مسلمان" هستي.

و چنان با مردم مصاحبت داشته باش که خودت دوست داري به همان گونه با تو مصاحبت کنند که در اين صورت "عادل" خواهي بود که به راستي در پيش روي شما مردماني هستند که (اموال) زياد جمع کنند و بناي محکم بسازند و آرزوهاي دور کنند، ولي اجتماعشان به پراکندگي، کارشان به فريبندگي و سکناهاشان به گورهاتبديل شود.

اي فرزند آدم! تو پيوسته از روزي که از شکم مادرت به دنيا آمده‏اي به ويران کردن عمر خود مشغولي، پس بدانچه در اختيار داري جود و بخشش کن که مؤمن (براي روز واپسين) توشه گيرد و کافر (به همين زندگي دنيا) متمتع شود...

و اين جمله را پيامد سخن خود قرار مي‏داد و مي‏فرمود:

«و تزودوا فان خير الزاد التقوي»؛ و توشه برگيريد که بهترين توشه‏ها تقواست.(2)

----------------------------
1- وسائل الشيعه ج 8 ص 55.
2- تحف العقول، ص 55.